s.

Hellene, Greek;

adj.

greek, grecian.

Հելլենք, որ եւ ՀԵԼԼԵՆԱՑԻ. ԵՂԵՆԱՑԻ. ԵԼԼԱԴԱՑԻ. յն. է՛լլհն. ἔλλην hellen, hellenus, graecus եւ paganus. Յոյն. հին ազգ յունաց. եւ Հեթանոս. այլազգի. որ չէ հրէայ. (որպէս եւ յոյնք զայլ ազգս բարբարոս ձայնէին)

Ի հելլենս, որ են յոյնք։ Հելլենք կոչին յոյնք յառնէ միոջէ՝ որում հեղինոս անուն էր յելլադացւոց աշխարհին. բայց այլք ասեն թէ ի ձիթենւոյն, որ յաթենք բուսաւ իւրովի. վասն զի ձիթենի յունարէն էլէ՛ա կոչի. (Եզնիկ.։)

adj.

ՀԵԼԼԵՆ. ա. որպէս Հելլենական. յունական.

Գտանէ մատեան մի հելլեն գրով։ Հռուփանոս հրաշալի արուեստիւ հելլեն գրչութեան. (Խոր. ՟Ա. 8։ ՟Գ. 53։ Փարպ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Հելլենաբանութիւն, ութեան

Հելլենագէտ

Հելլենական, աց

Հելլենասէր

Հելլենասիրութիւն, ութեան

Հելլենացի

Voir tout