Հարստացուցիչ

adj.

Որ հարստացուցանէ. ճոխացուցիչ.

Այժմ ասեր հարուստ է, եւ հարստացուցիչ. քանզի ասեր հարստութիւն թարգմանի. (Ճ. ՟Բ. վրք. աբդլ. մսեհ.։)

Տե՛ս ինձ զաղքատին տուն հարստացուցչին զերկինս. (Պրպմ. ձ։)