cf. Հարիւրամեան.
ՀԱՐԻՒՐԱՄԵԱՅ ՀԱՐԻՒՐԱՄԵԱՆ. ἐκατονταέτης centum annos agens. որ եւ ՀԱՐԻՒՐԵՄԵԱՆ. Ունակ հարիւր ամաց (անձն, կամ միջոց ժամանակի). հարուր տարեկան՝ կամ տարուան.
Թէ հարիւրամեայ ծեր է. (Բրսղ. մրկ.։)
Յետ հարիւրամեայ ժամանակի։ Ի հարիւրամեայ ձգէր ժամանակս ներողութեամբ. (Կոչ. ՟Բ։ Արծր.։)
Աբրահամ հարիւրամեան էր։ Թէ հարիւրամենի որդի՞ լինիցի. (Ծն. ՟Ի՟Ա. 5։ եւ ՟Ժ՟Է. 17։)
Իսկ (Հռ. ՟Դ. 19.)
Զհարիւրամենիւք ուրեմն էր. իմա՛, հարիւր ամաց. յն. հարիւրամեան։