hy    |   fr

Հարեւանցիկ

adj. adv.

cf. ՀԱՐԵՒԱՆՑԻ.

Մարդ՝ գէտ աշխարհի, բախտի խաղալիկ, բարի հարեւանցի, կենաց մաշիչ. (Պիտառ.։)

Առժամայնք կամ հարեւանցիկք. (Նար. ՟Հ՟Դ։)

Իբր հարեւանցիկ բանս սերմանեալ լիցի. (Կիւրղ. ննջ.։)

հարեւանցիկ առնել.

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Հարեւանցիկ առնեմ

Voir tout