cf. Արբեցութիւն.
cf. ԱՐԲԵՑՈՒԹԻՒՆ.
Ոչ ըմպակից լինել միմեանց ի հարբեցութեանն. (Պղատ. մինովս.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | հարբեցութիւն | հարբեցութիւնք |
accusatif | հարբեցութիւն | հարբեցութիւնս |
génitif | հարբեցութեան | հարբեցութեանց |
locatif | հարբեցութեան | հարբեցութիւնս |
datif | հարբեցութեան | հարբեցութեանց |
ablatif | հարբեցութենէ | հարբեցութեանց |
instrumental | հարբեցութեամբ | հարբեցութեամբք |