hy    |   fr

Հաստակառոյց

adj.

well built, solid, stable.

adj.

Հաստատուն կառուցեալ. հաստահիմն. ամրաշէն. եւ Կարծրակուռ. ամուր, պինտ.

Հաստակառոյց հիմն, կամ հիմունք, երկիր, գետին, վէմք, քարինք. (Անան. եկեղ.։ Անյաղթ բարձր.։ Սարգ. ՟ա. պետր. ՟Բ։ Արծր. ՟Ե. 7։ Տօնակ.։)