adj.

gleaning;

s.

gleaner;
gleanings;
— առնել, to glean.

adj.

συνάγων σταχύν qui colligit spicas, vel congregat stipulam. Որ քաղէ զհասկս մնացեալս.

Եղէ իբրեւ զհասկաքաղ ի հունձս։ Շրջիցի հասկաքաղ զկնի նորա. (Միք. ՟Է. 1։ Ես. ՟Ժ՟Է. 5։)

s.

Կամ գ. Հասկաքաղութիւն. եւ Հասկ մնացեալ՝ զոր քաղեն աղքատք կամ անասունք.

Ի հունձս իւր եւ ի կութս մի՛ առնել հասկաքաղ. (Նախ. ղեւտ.։)

Հարկահանք ձեր հասկաքաղ առնեն. (Գէ. ես.։)

Զհասկաքաղն եւ զխոզանն միայն թողուցուն յարօտ երէոց. (Լաստ. ՟Ժ՟Գ։)