gleaning;
gleaner;
gleanings;
— առնել, to glean.
συνάγων σταχύν qui colligit spicas, vel congregat stipulam. Որ քաղէ զհասկս մնացեալս.
Եղէ իբրեւ զհասկաքաղ ի հունձս։ Շրջիցի հասկաքաղ զկնի նորա. (Միք. ՟Է. 1։ Ես. ՟Ժ՟Է. 5։)
Կամ գ. Հասկաքաղութիւն. եւ Հասկ մնացեալ՝ զոր քաղեն աղքատք կամ անասունք.
Ի հունձս իւր եւ ի կութս մի՛ առնել հասկաքաղ. (Նախ. ղեւտ.։)
Հարկահանք ձեր հասկաքաղ առնեն. (Գէ. ես.։)
Զհասկաքաղն եւ զխոզանն միայն թողուցուն յարօտ երէոց. (Լաստ. ՟Ժ՟Գ։)