adv.

Իբրեւ Հանգէտ. հաւասարապէս. զուգապէս. ըստ չափոյ նորին.

Եւ ո՞չ ստեղծականիս այժմ հրոյ հանգիտաբար՝ տայցես ազդել աստուածութեանն. (Բրս. ծն. յորմէ եւ Տօնակ.։)

Վկայք լինելով յարմարութեանն միմեանց՝ հանգիտաբար եւ ազգակցապէս. (Յհ. իմ. ատ.։)

Հանգիտաբար զհատումն եւ զշաղախումն ի բաց առաքէ. (Աթ. ի Ճ։)