Հանապազական, Ի, Աց

adj.

ὀ, ἠ, το διαπαντός sempiternus. Հանապազորդեան. անընդհատ. յաւէժական.

(Յեկեղեցիս) միութիւն ըղձամ մարմնոյ եւ հոգւոյն յիսուսի քրիստոսի՝ հանապազականի մերոյ կենացն. (Ածազգ. ՟Դ։)