cf. Հայրաբուղխ.
ՀԱՅՐԱՇԱՐԺ որ եւ ՀԱՐԱՇԱՐԺ. Ի հօրէն երկնաւորէ շարժեալ, այսինքն յառաջագայեալ, ծագեալ, ծննդեամբ կամ բղխմամբ. ուստի որդին ասի ի հօրէ իբրեւ յականէ աղբիւր հայրաշարժ, եւ Հոգին վտակ կամ գետ կամ ծով եւ այլն.
Որ ի հայրաշարժ ի յաղբերէն յառաջ բղխեալ անհատաբար ի յորդւոյ։ Ի հայրաշարժ աղբերէն անհատահոսդ վտակ. (Շար.։ յորմէ եւ Գէ. ես.։ Բենիկ.։ Տօնակ.։)