glance, look, peep;
sight, view;
aspect, appearance, presence;
spectacle, prospect;
անյողդողդ —, firm, steady, look;
ի խոնարհ ունել զ—ս, to cast down the eyes;
ակն տալ or դնել —ովք աչաց, to cast an amorous eye upon, to ogle;
to dote upon.
ՀԱՅԵՑՈՒԱԾ ὄρασις, ὄραμα aspectus, conspectus ὅψις visus եւ այլն. որ եւ ՀԱՅԵՑԱԾ. Հայեացք. հայեցումն. հայեցութիւն. հայելն, նայելն. տեսութիւն. աչք. տեսիլ. գիրք. նայուածք, եւ տեսք.
Ակն ետ նոցա հայեցուածովք աչաց իւրեանց. (Եզեկ. ՟Ի՟Գ. 16։)
Ի վեր կամ ի խոնարհ ունել զհայեցուածս։ Զհայեցուածսն գեղեցկացուցանել։ Յայրատ հայեցուածոց։ Յստակ հայեցուածովք. (Լմբ. սղ.։ Նեղոս.։ Ոսկ. յհ.։ Անյաղթ բարձր.։)
Հայեցուածն միայն ի զարմացումն ածէ։ Ի բարձրավանդակ թագաւորանիստն զհայեցուածսն ունի. (Խոր. ՟Ա. 15։ ՟Բ. 39։)
Հայեցուած սրտիս կամ կամ հոգւոյս կամ աչացս։ Նայեցեալ ի հայեցուածս երկուց վտանգից։ Հայեցուածք դիմաց երկուց. (Նար.։)
Մերձակայքն՝ որք բամբասէին զհայեցուածս նորա՝ մատուցեալ հարցանէին. (Գր. հր.։)