cf. ՀԱՅԿԱԶՆ.

Իսկ վասակն՝ որ ազգաւ հայազին (թերեւս՝ հայածին). (Գանձ.։)

Զամենայն յաղթանդամ հայազունսն իւր. (Ղեւոնդ.։)

Րամիցն հայազանց (կամ հայկազանց) երբեմն տէրն եւ թագաւորն. (Տաղ.։)