hy    |   fr

Համայարկ

adj.

cohabitant;
dwelling under the same roof.

adj.

ὀμόστεγος contubernalis. Յարկակից. բնակակից.

Ոչ միայն համայարկ է, այլեւ համասեղան միշտ լինի. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)

Օտարք, եւ ոչ համայարկ։ Զմիամիտն թռչուն (զաղաւնի) եւ զհամայարկն արձակէ. (Վրդն. սղ. եւ Վրդն. ծն.։)