hy    |   fr

Համազուգութիւն, ութեան

s.

égalité parfaite, égalité absolue;
իսկ միաւորեալ համազուգութեամբ, unifiée dans une absolue conjonction.

s.

Հաւասարութիւն ծայրագոյն.

Երրեակ անձնաւորութիւն, միաւորեալ համազուգութեամբ՝ նոյնագոյ բնութեամբ. (Նար. ՟Ժ՟Գ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif համազուգութիւն համազուգութիւնք
accusatif համազուգութիւն համազուգութիւնս
génitif համազուգութեան համազուգութեանց
locatif համազուգութեան համազուգութիւնս
datif համազուգութեան համազուգութեանց
ablatif համազուգութենէ համազուգութեանց
instrumental համազուգութեամբ համազուգութեամբք