Testament;
Հին՝ Նոր —, the Old, the New-.
διαθήκη testamentum (vetus, et novum). Ընդունարան կտակի կամ ուխտին աստուծոյ. եւ նոյն իսկ կտակն կամ ուխտի աստուածեղէն. օրէնք. գրաւոր պատգամք տեառն. աստուածագիծ տախտակք, եւ աստուածաշունչ մատեանք հին եւ նոր օրինաց.
Տապանակ կտակարանաց. (Ել. ՟Լ՟Ա. 7։ Երեմ. ՟Գ. 16.) որ եւ ասի Տապանակ կտակի կամ ուխտի։
Զկտակարանս իւր ուսուցանէ նոցա. (Սղ. ՟Ի՟Դ. 14։)
Սուրբ կտակարանք. (՟Ա. Մակ. ՟Ա. 66։)
Ի վերայ ուխտի կտակարանացն աստուծոյ. յն. մի բառ, որ է անխտիր՝ ուխտ եւ կտակ եւ կտակարան. (՟Բ. Մակ. ՟Է. 36։)
Երկու կտակարանք. (Գաղ. ՟Դ. 24։)
Երկուս դահեկանս աւանդեաց զհին եւ զնոր կտակարանս. (Խոսր.։)
Քոյինաշունչ կտակարանաց։ Կտակարանացն մատնիչ. (Նար. ՟Լ՟Դ. ՟Խ՟Ը։)
Ի հին եւ նոր կտակարանին. (Յիսուս որդի.։)
Ի հին եւ նոր կտակարանաց. (Լմբ. իմ.։)
Կա՛մ ազգս այս ասի՝ նոր կտակարանս՝ մի՛ անցցէ, մինչեւ եկեսէ աւետիսն խոստացեալ. (Մեկն. ղկ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կտակարան | կտակարանք |
| accusatif | կտակարան | կտակարանս |
| génitif | կտակարանի | կտակարանաց |
| locatif | կտակարանի | կտակարանս |
| datif | կտակարանի | կտակարանաց |
| ablatif | կտակարանէ | կտակարանաց |
| instrumental | կտակարանաւ | կտակարանաւք |