to take offence, to wrangle, to strive, to contend, struggle or dispute with, to debate, to contest, to quarrel;
to skirmish, to grapple with each other, to clash together, to fight, to come to blows;
to take hold of, to cleave to, to cling, adhere or stick to, to hold fast by, to catch or grasp at, to get entangled in;
— ընդ միմեանս, to beat one another, to fight together;
to quarrel;
թօթափել զփոշին կռուեալ, to shake the dust off one's foot;
ի բեւեռ կռուեցաւ հանդերձ նորա, his coat is caught by a nail.
μάχομαι, πολεμέω pugno, contendo, certo, belligero, praelior եւ παλαίω , ἑμπαλαίω, προσπαλαίω luctor, eluctor, colluctor. Ի կռիւ մտանել. մաքառիլ. կարգել. վիճել. եւ Մարտնչել. պատերազմիլ. եւ Գօտեմարտիլ. կռուիլ, կռուըտիլ, ծեծկուիլ, զարնուիլ.
Կռուեցան կամ կռուեսցին կամ կռուիցին երկու արք։ Մի՛ կռուօ՛ղ։ Կռուեցան ընդ միմեանս թագաւորքն։ Յովաթամ կռուեցաւ ընդ արքայի որդւոց ամոնայ։ Դարանակալքն կռուէին ի տեղւոջէ իւրեանց։ Տէր աստուած իսրայէլի համագունդ կռուէր ընդ իսրայէլի։ Եթէ կարասցէ կռուիլ ընդ իս։ Ընդարմացոյց զամոլաջիլ զըստին յակոբայ ի կռուելն իւրում ընդ նմա.եւ այլն։
Խորհրդովք մերովք մարտնչի եւ կռուի ընդ մեզ. (Խոսր.։)
Ընդ կամացս որսոյ իբր ընդ դարանակալի մահու կռուեցայ. (Նար. ՟Կ՟Է։)
Գնալ ի յանապատ, եւ կռուիլ ընդ ախոյեանին. (Շ. մտթ.։)
Կռուեցայ ընդ ախտսն. (Վանակ. յոբ.։)
Կռուօղ եւ աւազակաբարոյ լինելոց էր զաւակ նորա. (Կիւրղ. ծն.։)
դիմազ. ԿՌՈՒԻ եցաւ. դիմազ. κολλάομαι, προσκολλάομαι agglutinor, adhaereo ἑρείδομαι firmor, fulcior, inniteo, figor. Կառչել. կուռ եւ սերտ կռուան գտանել. մածանիլ. շփիլ. շաղիլ. յարիլ. միանալ. հաստատիլ. պնդիլ. փակչիլ, կպչիլ.
Մի՛ կռուիցի ի ձեռին քում ի նզովից նորա։ Զփոշիս՝ որ կռուեալ է ի քաղաքէ ձերմէ յոտս մեր։ Սարդ կռուեալ է։ ի քաղաքէ ձերմէ յոտս մեր։ Սարդ կռուեալ ձեռօք յորմն. (Օր. ՟Ժ՟Գ. 17։ Ղկ. ՟Ժ. 11։ Առակ. լ. 28։)
Փոշին որ ի ճանապարհէն կռուեցաւ ի նոսա. (Եփր. համաբ.։)
Որթն իբրեւ տնկի, ոչ եթէ յարմտիս նորա երթան բրել տեսանել եթէ գուցէ կռուեալ եւ կցեալ իցէ. (Եփր. աւետար.։)
Ժանգ՝ որ կռուի յերկաթ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 29։)
Ի ցօղոյ անկեալ զխոտով կռուի. (Խոր. աշխարհ.։)
0՛ծ իւղովն քրիստոսի, զի մի՛ կռուեսցի (ի) քեզ ձեռք ախոյանին. (Եղիշ. խրատ.։)
Զի մի՛ կռուիցին կամ զետեղիլ ի նմա ոտք թագաւորին բնակութեամբ. (Յհ. կթ.։)
Զաղտեղութիւն մեղաց, որ կռուեալ էր ի բնութիւնս մեր, եւ ի նմին միացեալ, ոչ զօրէն փոշւոյ, այլ կպրաձիւթոյ. (Սարգ. յկ. ՟Ե։)
Պանիրն ի բերանն աճէ եւ կռուի. (Կանոն.։)