s.

plectrum, ivory wand to play on a musical instrument with;
bow, fiddle-stick.

adj.

ԿՆՏՆՏՈՑ πλῆκτρον plectrum. որ եւ ԿՆՏՆԴՈՑ, ԿՆԴՆԴՈՑ, ԿՏՆԴՈՑ, ԿՏՆՏՈՑ. Գործի բախելոյ զթելս նուագարանաց՝ յայլ եւ այլ նիւթոց.

Քանզի քնար եւ տաւիղ ի ներքուստ՝ պղինձ հնչէ առ կնտնտոցն. (Բրս. մախ.։)

Որ յաղիսն կտնդոցին շարժումն որոշեալ երգեսցէ։ Որպես երաժշտական ոք զթուլացելովք աղեօք քնարին բախեալ զկտնտոցն (կամ զկտնգոցն)։ Որք զկտնդոց ածեն։ Գործարանք ձայնի բազումք, իսկ խօսիցն բերան, լեզուիցն եւ կոկորդիցն զկնանտւցի (կամ զկտնդոցի) օրինակ ունելով, եւ վերնատանն՝ հնչման. (Նիւս. կազմ. եւ Նիւս. բն.։)

Իսկ հնչումն, յորում կըտընտոցն բան նորա բախելով. (Փիլ. լին. ՟Դ. 196։)

Բան մարգարէին իբրեւ կտնդոց բախէր զլեզու կիտոսին. (Անան. ի յովնան.։)

Իբրեւ կտնտոցաւ (կամ կնտնդոցաւ) հարկանէ բարի բանիւ եւ գործովք երդեալ աստուծոյ։ Քնար է հոգին, եւ կնտնտոց միտքն. (Վրդն. սղ.։)

Իսկ Լաստ. (՟Ի՟Գ.)

Դաւթական կնտկնտոցաւն. իբր քնարաւ։