Կնդրուկ, դրկաց

s.

ԿՆԴՐՈՒԿ λίβανος, λιβανωτός thus, tus, lacryma odorata . իտ. olibano, incenso. որ եւ ԼԻԲԱՆՈՍ, եւ ԼԻԲԱՆԱՆ ասի. վր. գունտրո՛ւկի. Ազգ խնկոյ ազնիւ, որ է խիժ կամ արտօսր ծառոյ, առաւել յերջանիկն արաբիա, եւ ի լերինս լիբանանու. (համարեալ յոմանց ասըլպէնտ, որ է ըստ այլոց զմուռսն) Ըստ եբր. լիպանօն ՝ է լիբանան, եւ կնդրուկն՝ լիպօնա. իսկ ըստ յն. երկոքին եւս լի՛վանօս. թ. կէօնիլք, քիւննիւկ. պուխուր ։ Տե՛ս (Ղեւտ. ՟Բ. 1. 2. 15. 16։ ՟Ե. 11։ ՟Զ. 15։ Երգ. ՟Գ. 6։ ՟Դ. 6։ Ես. ՟Խ՟Գ. 23։ Ովս. ՟Ժ՟Դ. 7։ ՟Ա. Մնաց. ՟Թ. 29։ ՟Գ. Մակ. ՟Ե. 2։)

Կնդրուկք. եւ օտարական խունկք. (Պղատ. օրին. ՟Ը։)

Իսկ (Ել. 34.)

Կնդրուկ երեւելի. իմա՛ թափանցիկ, այն է սպիտակն եւ պատուականն ժողովեալ յառնան, եւ ոչ թխագոյնն քաղեալ ի ձմերան կամ ի գարնան՝ ճեղքմամբ կեղեւոյ ծառոց՝ մինչչեւ է ինքնին եփեալ եւ ծորեալ։

Ի (Հին բռ.)

Սպիտակ կնդրուկ, ալատիմիսա։ Իսկ ի բառս Գաղիան. Կնդրուկ դնի եւ իբր Մաղտաքէ։