hy    |   fr

Կծծութիւն, ութեան

s.

cf. Կծծանք.

s.

ԿԾԾԱՆՔ ԿԾԾՈՒԹԻՒՆ. Կծիծ կամ կծծի գոլն. գողաբարոյութիւն. գծծութիւն ագահութեան.

Մեղայ գողութեամբ, մեղայ կծծանօք. (Մաշկ.։)

Սատանայի՝ որ գրգռէրն, եւ յուդայի՝ որ վասն կծծութեան եկն յայն. (Եզնիկ.։)

Յարդար վաստակս յորժամ ձեռն գողոց մերձենան ի կծծութիւն ինքեանց, եւ այլն. (Շ. ընդհանր.։)

Գողանալոյ եւ կծծութեան. (Սկեւռ. աղ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif կծծութիւն կծծութիւնք
accusatif կծծութիւն կծծութիւնս
génitif կծծութեան կծծութեանց
locatif կծծութեան կծծութիւնս
datif կծծութեան կծծութեանց
ablatif կծծութենէ կծծութեանց
instrumental կծծութեամբ կծծութեամբք