sharp, diesis;
cf. Կիսակատար.
Կէս. կիսատ. թերի. եւ Կէսն ի թիւս.
Մի՛ ճանաչեսցուք զաստուած իբրեւ զկիսակս, եղբարք, իբր թէ այլ ոք իցէ արարիչ, եւ այլ ոք դատաւոր, այլ կատարելապէս ծանիցուք. (Վրք. հց. ՟Ժ։)
Հնգեակն ունի եւ զարականն եւ զիգականն եւ չէզոք. եւ լուծ կիսակիւ միակին չէզոք. (Մագ. ՟Ձ՟Դ։)
ԿԻՍԱԿ. Ըստ տոմարագիտաց, Կէս օրն ակելի յամիսս արեգական քան զլուսնի. մինչեւ ի ՟ժբ ամիսս կազմել աւուրս վեց. որ ընդ հինգ աւուրս Աւելեաց լինին մետասան՝ ամի ամի. քանզի ամիսն արեգական հաշուի միշտ որպէս զամիսս հայոց լ աւուրբք. Իսկ ամիսն լուսնի ՟իթ օր, եւ կէս.
Երեսուն զաւուրս մի լուսին ասէ, որ ի պակասեցուցանել զվերադիրսն եւ զկիսակսն՝ զծնունդ լուսնին յայտ ածէ։ Կիսակ ամսոց այսպէս արա՛. կա՛լ զնաւասարդի ամիսն, եւ ե՛րթ ՟Ի՟Թ, եւ կէս, մնայ կէս. եւ կէս օրն՝ կիսակ է հռւոյ։ Նորէ, եւ լնի լուսինն ի նորէ նոր՝ ՟Ի՟Թ աւուր եւ կիսոյ. եւ կէս օրն՝ կիսակ կոչի. (Տօմար.։)
Զի՞նչ են կիսակք. Յաւելուածք ի լուսանէ. (անդ։)