burn, ustion;
smart;
crumb, bit, piece.
Արմատ Կծանելոյ. Կսկիծ. մարմաջ. եռ. կճելը, եռք.
Զկիսոց մարմինսն կիծ գազանագոյն ստիպէր, մինչ զի եղընգամբք իբրեւ երկաթի քերչօք արիւնըռուշտ առնէին. (Վրք. ոսկ.։)
Մահ եւ վէրք ի մարդիկ, կիծ եւ աչացաւութիւն. (Շիր.։)
Կիծ. որպէս արմատ Կիծանելոյ եւ Կծուելոյ (այսինքն փըրցընել,) է Կտուր, մասն շորթեալ. որ եւ ԿԻԶ ասի.
Կիծ, կտորեայ. (Հին բռ.։)