to eat, to mess, to nourish or feed oneself, to live, to be fed.
ἑσθίω vescor. Ուտել. ճաշակել. սնանիլ.
Որ ողորմի անանկի, ինքնկերակրեսցի։ Կերակրեսցին նովաւ ազինք։ Ի նմանէ կերակրէր ամենայն մարմին։ Վասն կերակրելոյ երկրին նոցա յարքունուստ, եւ այլն։ Կերակրեաց, եւ կերակրեցաւ զհացն երկնաւոր. (Ոսկ. գծ.։)
Հաց ոչ ուտեմ, այլ բանջար բազում կերակրիմ. (Վրք. հց. ՟Ե։)
Քստմնելի ... թէ ոք զիւր մարմին կերակրի. (Լմբ. ժղ.։)
Ի կուսական ի ստեանցն կերակրեցար։ Կերակրելով մարախ եւ մեղր վայրենի. (Շար.։)
Ստեղծականաւն կերակրեալ մահացաւ. (Խոր. առ արծր.։)
Որք ոչն կերակրին պատուիրանօքն աստուծոյ։ Կերակրիլ դոյզն աղապետաւ. (Խոսր.։)
Մարդ որ փորձի եւ ոչ կերակրի բանիւն աստուծոյ, նա ապրել ոչ կարէ. (Մեկն. ղկ.։)