Կարկառելն. ձգտումն ձեռին. տարածումն. ձեռնտուութիւն.
Ձեռք իմ այլոց կարկառմանց կարօտացեալ.
Կարկառմամբ ձեռի քո այցելութեան ձգել զիս առ քեզ։ Կարկառմամբ շնորհի աջոյդ։ Ձեռինս կարկառման։ Առ կարկառումն աջոյ։ Յաւետ կարկառմամբ (ի շնորհել զպարտիս). (Նար.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կարկառումն | կարկառմունք |
| accusatif | կարկառումն | կարկառմունս |
| génitif | կարկառման | կարկառմանց |
| locatif | կարկառման | կարկառմունս |
| datif | կարկառման | կարկառմանց |
| ablatif | կարկառմանէ | կարկառմանց |
| instrumental | կարկառմամբ | կարկառմամբք |