Կատարօնական

adj.

Բառ յետնոց՝ որպէս Կատարողական, կամ կատարելական. իբր ունակ կամ տուօղ վերջին կատարելութեան.

Հինգերորդ՝ բնութիւնն նշանակէ զսկիզբն կատարօնական, որ է վախճան ծննդեան. եւ ըստ այսմ եղանակի նոյն է ընդ գոյական տեսակին. (Մխ. ապար.։)