cf. Կասի.

s.

ԿԱՍԻ ԿԱՍԻԱ. Նոյն եւ յն. լտ. κασία, κασσία casia, cassia. եբր. գէծիա, եւ ֆաննակ (իբր փիւնիկեան). իտ. canella. ռմկ. տարչին. որ եւ ԴԱՐԵՃԵՆԻԿ, ԿԱՍԻՄՈՆ. Բոյս եւ ներքին կեղեւ նորա բարակ՝ անուշահոտ, ի կարգի համեմից եւ խնկոց. լինի յեթէովպիա, եւ յարաբիա, ի դաշտին Կիննամայ. վասն որոյ եւ Կինամոմոն ասի.

Ո՞ր տերեւ, ո՞ր կասի, ո՞ր ստաշխն, ո՞ր զմուռ. (Ոսկ. ա. տիմ.։)

Զմուռս եւ ստաշխն եւ կասիա ի զգեստէ քումմէ. (Սղ. ԽԴ. 9։)

Ցորենովք եւ խնկովք եւ կասեաւ. (Եզեկ. ԻԷ. 17։) ուր ասէ Եսայի նշեցին.

Կասիայն ասեն՝ եւ նա մանրուածու խունկ է.

Ծխովք անուշիվք կնդրկի եւ կասիայի. (Նար. խչ.։)

Ստաշխն, որ է անուշահոտ որպէս կասիայն. (Վանակ. յոբ.։)

Իսկ ԿԱՍԻԱ cassia ըստ իտալ. իբր ռմկ. խիարչեմպէ, տե՛ս ԿԱԿԺԻՐԱԿ։

ԿԱՍԻԱ 2 գ. ԿԱՍԻԱ cassia ըստ իտալ. իբր ռմկ. խիարչեմպէ, տե՛ս ԿԱԿԺԻՐԱԿ։