hy    |   fr

Կառաչեմ, եցի

vn.

to cry, to shout, to utter cries, to bawl;
to roar;
to low, to bellow;
to croak.

cf. ԿԱՌԱՆՉԵԼ.

Ոմն աղաղակէ, ոմն կառաչէ յերկինս առ աստուած. (Լմբ. սղ.։)

Այլք (ի տղայոց) ի գուճս սողալով կառաչէին. (Լաստ. ՟Ժ՟Ա։)