ԿԱՅԾԱԿՆԱՀԱՐ ԱՌՆԵԼ. ԿԱՅԾԱԿՆԱՀԱՐԵԼ. Հարմամբ որպէս կայծքարի ընդ պողպատ՝ հուր բորբոքել. կամ որպէս շանթիւ հարկանել ի հրդեհել.
Եւ ինքն լիպարիտ իբրեւ զամպ հրախառն մտանէր եւ ելանէր, եւ կայծակնահար առնէր զբազումս. (Օրբել.։)
Իբրեւ զհուր կայծակնահարեալ ընդ ոլորտս երկրիս մերոյ ի վեր բարձրացուցին զբոցն տոչորիչ. (Յհ. կթ.։)