conveniency;
— համարել, to judge suitable.
ԿԱՀԱՒՈՐԵՄ ԿԱՀԱՒՈՐԻՄ, ԿԱՀԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ ՀԱՄԱՐԻՄ, ԿԱՀԵՄ ԿԱՀԻՄ. κατασκευάζω, -ομαι paro, instruo, -or. Հանդերձել կազմել՝ զիրս եւ զանձն իւր. Ճահաւոր եւ կարեւոր համարել. ջանալ. հնտրիլ. յարմարել. կազմել.
Ի պարոյկս բանին կահաւորելով. (Երզն. քեր.։)
Վասն զի բազում իրս պղատոն աստուածաբանէ, եւ վասն աստուածաբանութեանն կահաւորի. իսկ ուսումնականն կահաւորի վասն այնոցիկ, որք ենթակայութեամբ նիւթաւորք գոն. (Սահմ. ՟Ժ՟Զ։)
Կահաւորութիւն համարեցայ, մանաւանդ թէ օգուտ իսկ, եւ կարեւոր պէտս՝ համառօտիւք զամենեսին ի կիր արկանել. (Եւս. քր. ՟Ա։)
Անտաղտուկ կահիցէ զիմաստութեան վարդապետութիւն. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 15։)
Կահեմ զկարգս կահաւորելոց. (Երզն. քեր.։)
Լծորդութիւնք շեշտոլոր բայից. իններորդ հոյիւ, զոր օրինակ կահեմ. (Երզն. քեր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կահաւորութիւն | կահաւորութիւնք |
| accusatif | կահաւորութիւն | կահաւորութիւնս |
| génitif | կահաւորութեան | կահաւորութեանց |
| locatif | կահաւորութեան | կահաւորութիւնս |
| datif | կահաւորութեան | կահաւորութեանց |
| ablatif | կահաւորութենէ | կահաւորութեանց |
| instrumental | կահաւորութեամբ | կահաւորութեամբք |