loud lamentation, grievous complaint, crying, whining, howl, shriek;
— բառնալ, to lament or cry loudly, to utter or set up loud shrieks cries, to mourn, to bewail or weep aloud, to complain, to moan, to wail, to squeak, to whine, to howl, to shriek.
ԿԱԿԱՆ κραυγή, κλαυθμός clamor, vociferatio, ploratus, lamentatio. բայիւ κράζω vociferor. որ եւ ԿԱԿԱՆՈՒՄՆ. Ճիչ, գոչիւն լալեաց. ձայն հեկեկանաց. ողբումն՝ մեծաձայն. աշխար. գոռում գոչում.
Կական բարձ ի ձայն մեծ. (՟Բ. Թագ. ՟Ժ՟Թ. 4։)
Կական եւ հեծութիւն. (Նար. ՟Ի՟Է։)
Կական (կամ զկական) բարձեալ լտյր դառնապէս. (ՃՃ.։)
Կականս պաղատանաց արկանէր առաջի. (Մեսր. երէց.։)
ԿԱԿԱՆ. մ. ԿԱԿԱՆԱԲԱՐ. Կականաւ. կականելով.
Զի գոնէ ի կական լալոյ դադարեցուսցեն զնա. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)
Իջւսեցէք յարմար ձայն կականաբար. (Գանձ.։)