hy    |   fr

Ծփումն, ման

s.

cf. Ծփանք.

cf. ԾՓԱՆՔ, եւ cf. ԾՓՈՒՆՔ.

Ցուցանէ զծփումն ալէկոծութեան աշխարհիս հայոց. (Փարպ.։)

Ի ծայրից ծփմանց ազդելոյ ծովուն։ Համադրութիւն ծփմանց. (Նար.։)

Այսպիսի իրօք յար ի ծփման կամ. (Սարգ. յկ. ՟Ծ։)

Մեղաց ծփումն։ Յայսպիսի ծփմանէս, եւ այլն. (Լմբ. ժող. եւ Լմբ. սղ.։)

ԾՓՈՒՄՆ ԽԵԼԱՑ ԱՌՆԵԼ. որպէս Ցնորիլ. ալէկոծիլ մտօք. այլայլիլ. նուզիլ.

Նստաւ տիկինն աղլայիս, եւ խելաց ծփումն առնէր ... Զի՞նչ եղեւ քեզ, ընդե՞ր հարկանես զսիրտդ. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ծփումն ծփմունք
accusatif ծփումն ծփմունս
génitif ծփման ծփմանց
locatif ծփման ծփմունս
datif ծփման ծփմանց
ablatif ծփմանէ ծփմանց
instrumental ծփմամբ ծփմամբք