Ծունկ, ծնկաց

s.

cf. ԾՈՒՆԳՆ

adv.

ԾՆԿՈՒ ՉԱՓ. մ. Մինչեւ ի ծունկս.

Ընդ ջուրս գետոց յորդութեան գլխովին ծնկուչափ հարեալ անցանէր. (Վրք. հց. ՟Ի։)