cf. Ծծմաբեր.
ԾԾՄԱԲԵՐ ԾԾՄԲԱԲԵՐ ԾԾՄԱԽԱՌՆ ԾԾՄԲԱԽԱՌՆ. որ բերէ յինքեան կամ ունի զծծումբ, եւ խորհուրդ ծծմբոյ.
Սոդովմացւոց հուր ծծմբաբեր, իջցէ ի գլուխդ արիւնակեր. (Շ. եդես.։)
Զհրացան զծըծմբախառն բարկութիւնն, զոր տեղեաց ի սոդոմ. (Եփր. խոստով.։)
Ծծմախառն հրով բորբոքեցան. (Արծր. ՟Գ. 17։)
Հուր ծծմբախառն յերկնից ի վերայ նոցա տեղայր. (Նչ. եզեկ.։)