adj.

ԾԱՐԱՒԱՀԱՏ ԾԱՐԱՒԱՀԻՒԾ ԾԱՐԱՒԱՀԻՒԾԵԱԼ. Հատեալ ի կենաց, կմ հիւծեալ եւ մաշեալ առ ծարաւոյ.

Սովամահ եւ ծարաւահատ լինել. (Մանդ. ՟Ը։)

Որք ծարաւահիւծ մատուցանել՝ զովանան։ Ծարաւահիւծեալ պասքելոցն. (Զքր. կթ.։ Աթ. խչ.։)