s.

stupidity;
peevishness, obstinacy;
cowardice.

s.

Որպէս Թանձրամտութիւն. բթամտութիւն.

Որք յաղագս ծերութեան, եւ կամ ծանրամտութեան ըստ բնութեան ուսանել ոչ զօրէին. (Փարպ.։)

Որպէս Դժկամութիւն. կամ ցասումն. հեստութիւն. խստասրտութիւն. անլսողութիւն.

Յոյժ ամաչեցուցանելով եւ ծանրամտութեամբ է բանս. (Ոսկ. գծ.։)

Ի վերայ այնքան ծանրամտութեան եւ տրտնջման ապերախտիցն։ Մերժումս ոչ ըստ աստուծոյ անտես առնելոյն, այլ ըստ մեր ծանրամտութեանն. (Լմբ. սղ.։)

Որպէս Լքումն. վհատութիւն. թուլութիւն.

Հետեւի անազատականութեանն՝ փոքրաբանութիւն, ծանրամտութիւն, փոքրահոգութիւն. (Արիստ. առաք.)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ծանրամտութիւն ծանրամտութիւնք
accusatif ծանրամտութիւն ծանրամտութիւնս
génitif ծանրամտութեան ծանրամտութեանց
locatif ծանրամտութեան ծանրամտութիւնս
datif ծանրամտութեան ծանրամտութեանց
ablatif ծանրամտութենէ ծանրամտութեանց
instrumental ծանրամտութեամբ ծանրամտութեամբք