Ծայրայանգք

s.

ἁκροτελεύτιον finis, ceu extremitas carminis. Յանգումն տաղից եւ երգոց. կատարած տողից. վերջաւորութիւն.

Յորժամ զծայրայանգսն եւ զ՝ի վերայս օրհնութեանն երգել պիտեսցի, յայնժամ ամենեքին հնչեն. (Փիլ. տեսական.։)