adj.

devouring;
consuming, wasting;
corrosive.

adj.

καταναλίσκων absumptor, consumptor. Սպառօղ. մաշօղ. լափօղ.

տէր աստուած քո հուր ծախիչ է. (Օր. ՟դ. 24. եւ այլն։)

Հուր ծախիչ զխռիւս մեղաց. (Նար. ՟Ժ՟Զ։)

երկու հակառակք իրերաց՝ միմանց ծախիչք են. (Եզնիկ.։)

Մարդկան ծախիչք, եւ մահապարտք. (Շ. բարձր.։)

Աստուած մեր հուր ծախիչ է զչարութիւ. (Սանահն.։)