Խօսս արկանելն. խօսելն. խոսողութիւն.
Այլ է մտացն իմացման ե՛ւ տեսութիւն, ե՛ւ լսելութիւն, եւ խօսարկութիւն. (Լմբ. առակ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | խօսարկութիւն | խօսարկութիւնք |
| accusatif | խօսարկութիւն | խօսարկութիւնս |
| génitif | խօսարկութեան | խօսարկութեանց |
| locatif | խօսարկութեան | խօսարկութիւնս |
| datif | խօսարկութեան | խօսարկութեանց |
| ablatif | խօսարկութենէ | խօսարկութեանց |
| instrumental | խօսարկութեամբ | խօսարկութեամբք |