vn.

to be scared, to take umbrage, to shy, to start aside, to take fright, to be restive.

չ.

ἑκπηδάω exsilio πτοέομαι metu consternor. Շրտնուլ. սարտնուլ. հարթչել. խորշիլ. յետս ընդոստնուլ. յահի լինել. յետս ընկնիլ. խրտիլ. խրչիլ.

Յառաջելն՝ ձիս իմ խրտչի. (Խոր. ՟Գ. 55։)

Նախ զգրաստն ի խրտչելն է ճանաչել. (Վստկ.։)

Խրտչէին իմն ի քրիստոսէ աշակերտքն յվհաննու. (Ոսկ. ես.։)

Յորմէ խոյն խրտուցեալ՝ արտաքս վազէր. (Մագ. ՟Լ՟Ը։)

Ընդ խաղ խրտուսցէ ոք զերիվար, եւ կամ միայն խրտչցի ի տեսանել զոք անպատկառ. (Մխ. դտ.։)

Հողմն յետուստ վարէր, եւ ոչ խրտչէին յահագին խորոցն։ Խրտչէին միտք իմացողաց զզիարդն իմանալոյ. (Վրդն. ել. եւ Վրդն. ծն.։)