adv.

Ի ԽՈՆԱՐՀՈՒՍՏ. κάτωθεν ex inferiori loco. Ի վայրուստ. ի ստորէ. վարէն.

Ի վերայ լերինն բարձու ելցուք, եւ գոչեսցուք, եթէ ոչ ի խոնարհուստ զինքն ի վեր կարկառէ ի գերակայիցն գիտութիւն. (Նիւս. երգ.։)

Մարդկութիւնն զոր ի խոնարհուստ եւ յանփառութենէգձձութենէս մերոյ էառ. (Տօնակ.։)