to cause to ferment.
ԽՄՈՐԵՄ ԽՄՈՐԻՄ. ζυμόω, -όομαι fermento, -or. Հասունացուցանել խմորոյ զհայսն, եւ հասունանալ զանգուածոյ. զանգանել. իլ. նմանութեամբ՝ Փոխարկել յինքն, եւ միանալ, կամ յարիլ յայլոյ բանս.
Փոքր մի խմոր զամենայն զանգուածն խմորէ. (՟Ա. Կոր. ՟Ե. 6։ Գաղ. ՟Ե. 9։)
Ա՛ռ ժողովուրդն զհայս իւրեանց՝ մինչչեւ խմորեալ էր։ Եփեցին նկանս բաղարջս. քանզի ոչ խմորեցաւ. (Ել. ՟Ժ՟Բ. 34. 39։ տե՛ս եւ Մտթ. ՟Ժ՟Գ. 53։ Ղկ. ՟Ժ՟Գ. 21։)
Եթէ կաւն խմորեցաւ, կերպարանն ո՞չ խմորիցի, եւ ընդ աստուծոյ խառնիցի. (Առ որս. ՟Թ։)
Այն զմեզ խմորէ, եւ իւր աստուածապետութիւնն հաղորդեցուցանէ. (Մագ. ՟Ա։)
Խմորեաց զամենայնսն զնոսա՝ շարժելով ի սէրն աստուծոյ. (Շ. թղթ.։)
Նոյնպէս եւ նոքա խմորեալք ի տառնէ՝ զբազում աշխարհ խմորցին. (Երզն. մտթ.։)
Խմորեալ էր յաղանդոյ մարկիանոսի. Ոչ խմորիլ յաղանդն. (Ճ. ՟Գ.։ Ուռպել.։)