adj.

of the same troop or regiment, comrade, companion.

adj.

Որ է ի նմին խմբէ. դասակից.

պետութեանց եւ իշխանութեանց արարեր (զիս) խմբակից եւ կաճառակից. (Բենիկ.։)

Միւս մարիամ կցորդ հանդիսից, եւ յովհաննա բազմաց խմբակից։ Արսօր հրեշտակք իջեալ յերկնից մարդկան եղեն աստ խմբակից. (Գանձ.։)

ԽՄԲԱԿԻՑ. συμπότης compotor, conviva. որպէս թէ Խմակից. Սեանակից. կերուխումի ընկեր.

Բազում հաղորդութեանցն խմբակիցք։ Խմբակցօք բազմօք կրթելով ցուցանել զայն որ առ ըմբելոյն կարեւոր տարբերութեանն է զօրութիւն. (Պղատ. օրին. ՟Ա։)