adj.

Տարածեալ ի ձեւ խաչի.

Ի բազուկն նորա երկնապարզ եւ ի խաչատարած. (Տօնակ.։)

Հաւատալի առնել զբանն խաչատարած բազկաւն։ Անմեղ ձեռամբ խաչատարած առ ինքն հաւաքեաց, (Վրդն.դան. եւ Վրդն. սղ.։)

Րամել զցրուեալս զվարատեալս մեղօք, զոր եւ ժողովեաց խաչատարած բազկաւն. (Տաղ.։)