ἁκοή auditus, auditio. Լսելն. լսելութիւն. լսողութիւն. ունկնդրութիւն. հնազանդութիւն.
Լսումն առ տեսումն երկրորդիւք պատուեալ է. (Փիլ. լին. ՟Գ. 32։)
Բանից այսպիսոյ արժանի եղաք լսմանց. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 11։)
Ոչ աչաց եւ ոչ լսելեաց վնասակար լսմունս կամ տեսիլս ի սիրտն առաքելոց. (Բրս. թղթ.։)
Ազդարարութեան ժամուցն մեզ հնչման լսումնն՝ այս հրեշտակականփողոյն գոչման լսումն իմանի. (Ճ. ՟Թ.։)
Զդուռն բաղխողին բանին զգայ, եւ առ լսումն՝ յառնէ։ Հսկելով՝ պատրաստ առ ի լսումն նորա արտասուք զանձինս. (Նիւս. երգ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | լսումն | լսմունք |
| accusatif | լսումն | լսմունս |
| génitif | լսման | լսմանց |
| locatif | լսման | լսմունս |
| datif | լսման | լսմանց |
| ablatif | լսմանէ | լսմանց |
| instrumental | լսմամբ | լսմամբք |