Լուսնահար

adj.

հարեալ ի լուսնոյ՝ որպէս այսահար. cf. ԼՈՒՍՆՈՏ. σεληνιαζόμενος lunaticus.

Թէպէտեւ լուսնահար ոք իցէ, ցոյց նմա զօրինակ պահոցն. (Ոսկ. ապաշխ. ՟Ե։)

Լուսնահար յայսոյ պղծոյ. (Ճ. ՟Գ.)

ոմանք յարակայ մոլին, զոր լուսնահարն կոչեն. (Կանոն.։)