s.

ԼՈՒՍՆԱԳԻՐ կամ ԼՈՒՍԱԳԻՐ. Գիր նշանակ աւուրց նորոյ լուսնի.

Ի հայոց թուին ՟Ռ՟Կ՟Ղ. լուսնագիրն ՟Գ. եւ լրման գիրն ՟Ժ՟Ը, գիր շաբաթուն ՟Ե էր։ Լուսագիր այսպէս արա՛. կալ լուսադիր տարւոյն. ՟Դ թիւ ի բա՛ց առ. որ մնայ՝ լրման գիր է տարւոյն. (Տօմար.։)