adj.

Ընկալուչ ընդունօղ եւ ընդունարան լուսոյ. եւ Աստուածընկալ.

Լուսաւորք՝ որ են անօթք լուսընկալք։ Արջն լուսընկալ եւ շնորհաբաշխ. (Վրդն. ծն. եւ Վրդն. լս.։)

Լուսընկալ եւ լուսաբեր առաւօտածագ ամպով. (Վանակ. յուրախացիրն.։)

Լեառն սուրբ լուսընկալ։ Լուսընկալ լերինս (թաբորայ) գեղեցկութիւն։ Ի լուսոյ կազմեալ բնութիւնքն լուսընկալ բնութեամբք եւ աստուածընկալք. (Տօնակ.։)

Անդ ի տեսիլ խոնարհեալ՝ գերեզմանին լուսընկալ։ Առ մարմնացեալդի քէն, լուսընկալ. (Գանձ.։)

Մարիամ չորեքտասնամեայ աւետեօք լուսընկալ եղեալ. (Վրդն. աւետար.։)