adj.

plenary, full, complete, absolute;

adv.

perfectly, entirely, fully;
— իշխանութիւն, absolute power, full authority;
— իշխանաւոր, a plenipotentiary;
— ներողութիւն, plenary indulgence.

adj.

Լիով կատարեալ. լի եւ կատարեալ.

Յաստուածակոյս կողմանէն ամենայն ինչ հաստատուն եւ լիակատար է. (Լմբ. հանգ.։)

Արձակէ ձայն լիակատար հայրափափաք սիրով. (Պրոկղ. յայտն.։)

Լիակատար գիտութեամբ։

Ի ձեռն ձեռն լիակատար վարդապետութեան բանից. (Արծր. ՟Ե. 3։ Նանայ.։)

Մարդկանս ազգի լիակատար հոգւով ընծայել հրամայէ. (Լմբ. սղ.։)

Գտանես ի լիակատար պատմութեան իւրում. (Ճ. ՟Բ.։)

adv.

ԼԻԱԿԱՏԱՐ. մ. Լիով. կատարելապէս. տիրապէս. լի բովանդակ.

Ոչ կարէր լիակատար յնքն յանգուցանել զվստահութիւն սրտին. (Յհ. կթ.։)

Ոչ ասաց վասն գեղեցկութեան սորա լիակատար. (Եւագր. ՟Ի՟Թ։)

Գրեաց եւս ճոխագոյն եւ լիակատար քան զայլ ընկերսն. (Հ. կիլիկ.։)