Լարելն, իլն.
Եսայի, որ էառ զմիջին յիդ, վասն զի բերանն ի լարմանկայ յայն մէջն, վասն այնրյի պիտի, որ թերատ չիգայ. (Արիստակ. գրչ.)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | լարումն | լարմունք |
accusatif | լարումն | լարմունս |
génitif | լարման | լարմանց |
locatif | լարման | լարմունս |
datif | լարման | լարմանց |
ablatif | լարմանէ | լարմանց |
instrumental | լարմամբ | լարմամբք |