adj.

that weeps, plaintive, mournful, dreary, sad;
groaning, moaning, wailing;
—ք, female mourners, hired female weepers at funerals, mutes;
—ն, faculty of weeping.

adj. s.

κλαίων flens. Լացօղ եւ ողբացօղ ի վերայ մեռելոց. ողբերգակ. լացկան, լալկան.

Տ՛եսանէ ամբոխ յոյժ, եւ լալականս, եւ աղաղակ յոյժ. (Մարկ. ՟Ե. 38։)

Արգելէք զլալականս։ արհամարհեցէ՛ք զեղարամարս լալականաց. (Նար. ՟Կ՟Ը։)

Կամ Ողբական. լալագին.

Դամբանական ասէ զգերեզմանականն, որ են լալական բանք եւ ձայնք. (Երզն. քեր.։)

Աչօք լալական դառնութեամբ կոծին. (Գանձ.։)

s.

ԼԱԼԱԿԱՆՆ. գ. Կարողութիւն լալոյ եւողբալոյ. Եթէ էր ծիծաղականն գոյեղ ի մեզ բաղկացական, ապա եւ լալականն. վասն զի եւ նա մնայնում մարդոյ գոյ։ Իսկ ծիծաղականն եւ լալականն ընդդիմակք միմեանց են. Անյաղթ պորփ.։

Ընդէր միայն բանականիս է յաղագոյ ծաղրականն եւ լալականն. (Երզն. քեր.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Լալականչ

Voir tout