va.

cf. Ժամադիր առնել;
ի ժամադրեալն պահու, at the appointed time.

ն.

cf. ԺԱՄԱԴԻՐ ԱՌՆԵԼ կամ ԼԻՆԵԼ. որ եւ ժամ դնել.

Զյիշատակ վկայիցն բերելոց ժամադրեաց ի տօն մեծ հռչակեալ. (Ագաթ.։)

Տանելով հզօրապես ի մարտին ժամադրեալ տեղի. (Պիտ.։)

Բայց աշակերտք նորա գնացին՝ ի ժամադրեալ նոցա տեղին. (Յիսուս որդի.։)

Ի ժամադրեալ աւուրն գնացին ծառայքն ի ծովեզրն. (Հ=Յ. դեկտ. ՟Ժ՟Զ.։)

Ի ժամադրողին պայման լեառն գալիլեայ. (Նար. տաղ յար.։)